संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


अनन्य

वही, एकमात्र, अद्वितीय

no other, identical, having no other, unique

अनन्य

अभिन्न, समरूप, एकमात्र, एकाग्र, किसी अन्य की ओर न जाने वाला

one and only one, uniform, exclusive, going to no other

विवरणम् : न. त.
शब्द-भेद : विशे.
वर्ग :
हिन्दी — अंग्रेजी

अनन्य — unique (Adjective)

Monier–Williams

अनन्य — {an-anyá} mf({ā})n. no other, not another, not different, identical##self##not having a second, unique##not more than one, sole##having no other (object), undistracted##not attached or devoted to any one else TS

इन्हें भी देखें : अनन्यगति; अनन्यगतिक; अनन्यगामिन्; अनन्यगुरु; अनन्यचित्त; अनन्यचेतस्; अनन्यचोदित; अनन्यज; अग्रयोधी; अनिवार्यता, अनिवार्यत्वम्, अवश्यंभाविता, अनन्यगतित्वम्, अनन्यगतिता, आवश्यकत्वम्, आवश्यकता, नियतत्वं, नियतता, अवश्यकर्तव्यता, कार्यवशः, कर्तव्यता, कर्तव्यत्वम्; अनन्य, एकनिष्ठ; पतिव्रतम्, पातिव्रत्यम्, सतित्वम्;

These Also : unique; unique,;