संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

अनात्मीय, अनात्म — यः आत्मनः नास्ति।; "एकस्मिन् दिने अनात्मीयं जगत् परित्यक्तव्यम्।" (adjective)