संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


अपकृष्ट

नीचे खींचा गया‚ नीच‚ अधम

brought down, taken down, low, vile

विलोमः : उपकृष्ट
उदाहरणम् : न कश्चिद्वर्णानामपथमपकृष्टोSपि भजते‚ शाकु. ५⁄१० ।
विवरणम् : अप + कृष् + क्त
शब्द-भेद : , विशे.
Monier–Williams

अपकृष्ट — {apa-kṛṣṭa} mfn. drawn away, taken away, removed lost##dragged down, brought down, depressed##low, vile, inferior##m. a crow L

इन्हें भी देखें : अपकृष्टचेतन; अपकृष्टजाति; अपकृष्टता; अपकृष्टत्व; क्षुद्रता, नीचता, हीनता, ऊनता, न्यूनता, अधरता, अवरत्वम्, अपकर्षः, अप्राधान्यम्, गौणता, आनतिः, अपकृष्टता, न्यूनभावः, जघन्यभावः, अपकृष्टत्वम्, अनुत्कर्षः, अप्रधानत्वम्, न्यूनत्वम्; विगुणता, अपकृष्टता, अधमता; कुरूप, अपरुप, विरुप, रुपहीन, कदाकार, कुत्सिताकार, कुत्सित, कुत्सिताकृति, असुन्दर, असौम्य, दुर्दर्शन, विकृताकार; अधम, प्रतिकृष्ट, अवमः, निकृष्ट, अर्वा, रेफः, याप्यः, कुत्सितः, अवद्यः, कुपूयः, खेटः, गर्ह्यः, अणकः, रेपः, अरमः, आणकः, अनकः; घृणित, अवद्य, जुगुप्स्य, कुत्सित, वीभत्स, जघन्य, घृणास्पद, अपकृष्ट; असमयः, अकालः, दुःसमयः; पतित, अनुपतित, अधोगत, अधोपतित, अवनत, अपकृष्ट, अपभ्रंशित, अबतर, अवरोहित, च्यूत, स्खलित, अपभ्रंशित, दूषित, दुष्ट, परिभ्रष्ट;