संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


संस्कृत — हिन्दी

अभ्रान्त — यः उन्मत्तः प्रमादैः रहितः वा।; "हस्तिपकः अभ्रान्ताय हस्तिने तृणं ददाति।" (adjective)

Monier–Williams

अभ्रान्त — {a-bhrānta} mfn. unperplexed, not mistaken, not in error##clear, composed

इन्हें भी देखें : अभ्रान्ति; अभ्रान्त, अप्रमाद; अभ्रान्तः;