संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अवधू

संस्कृत — हिन्दी

अवधू — मन्त्रोच्चारणेन भूताबाधापनयनानुकूलः व्यापारः।; "मान्त्रिकः तं पुरुषम् अवधूनोति।" (verb)

Monier–Williams

अवधू — {ava-√dhū} Ved. P. (Imper. 2. sg. {-dhūnuhi}, 2. pl. {-dhūnutā}) to shake off or out or down RV. x, 66, 14 & 134, 3 KātyŚr. &c.: Ā. (2. sg. {-dhūnuṣé}##impf. 2. sg. {-dhūnuthās}##aor. {-adhūṣata}##perf. Pot. {-dudhuviita}##p. {-dhūnvāná}) to shake off (as enemies or evil spirits or anything disagreeable), frighten away RV. AV. ŚBr.: Caus. (Pot. {-dhūnayet}) to shake Mn. iii, 229

इन्हें भी देखें : अवधूत; अवधूतप्रणिपात; अवधूतवेष; अवधूनन; अवधूय; अवधूक; अवधूपित; अवधूलन; अवधूत उपनिषद्, अवधूत; गोरखनाथः, गोरक्षनाथः;