संस्‍कृतशब्‍दकोशः

अवध्य

न मारने योग्य, पवित्र

not to be killed, inviolable, sacred

संस्कृत — हिन्दी

अवध्य — यः केनापि हन्तुं न शक्यते।; "किम् एकोपि जीवः अवध्यः।" (adjective)

अवध्य — यस्य हननस्य विधानं नास्ति।; "हिन्दुधर्मानुसारेण गौः अवध्यः पशुः।" (adjective)

Monier–Williams

अवध्य — {a-vadhyá} mfn. not to be killed, inviolable VS. viii, 46 Mn. ix, 249, &c

अवध्य — {a-vadhyá} {a-vadhá}