संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अवहन्

संस्कृत — हिन्दी

अवहन् — आहनननपूर्वकः चूर्णीकरणानुकूलः व्यापारः।; "ताः क्षेत्राद् उद्भूतान् गोधूमान् अवहन्ति।" (verb)

Monier–Williams

अवहन् — {ava-√han} (Subj. 2. sg. {-han} RV. v, 32, 1 and vi, 26, 5##Imper. 2. pl. {-hantanā} RV. ii, 34, 9 Imper. 2. sg. {-jahi}##impf. 2. and 3. sg. {-áhan}, or {ahan}##perf. 2. sg. {-jaghantha}) to throw down, strike, hit RV. AV. MBh. ii, 915##Ved. to drive away, expel, keep off, fend off RV. AV. &c##chiefly Ved. to thresh RV. i, 195, 2 (p. fem. {-ghnatī}) TS. &c.: Ā. {-jighnate}, to throw down RV. i, 80, 5: Caus. (Pot {-ghātayet}) to cause to thresh ŚBr. xiv: Intens. (Imper. 2. sg. {-jaṅghanīhi}) to drive away, fend off AV. v 20 8

इन्हें भी देखें : अवहन्तृ; वामपन्थी; निष्कासय, उत्सारय, निःसारय, निरस्, निर्धू, निर्यापय, निर्वद्, निर्वासय, उच्चाटय, समुत्पाटय, समुदीरय, चालय, समुद्वासय, अवरुध्, उदाकृ, उत्कालय, उद्धू, त्याजय, नाशय, विप्रवासय, विवासय, समाक्षिप्, व्यपरोपय, व्यस्, संचालय, सञ्चालय, निर्विवह्, निर्हन्, निर्हृ, दालय, निस्त्यज्, उदस्, उत्क्लिश्, अपच्यु, अवहन्, अपरुध्, उदज्, उद्वस्, जि, निष्कृ, परिनिर्हन्, परिवृज्, प्रामर्जय, वितथीकृ, विरोपय; उलूखलम्;