संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : अवहा

Monier–Williams

अवहा — {ava-hā} √3 (aor.3. sg. {aváhāh} [for {hās-t}], perf. 3. sg. {-jahā} ind. p. {-hāya}) to leave, quit RV. i, 116, 3 and viii, 45, 37 TS. MBh. xiii, 6208, Pass. {hīyate} (fut. {-hasyate} Kāṭh.) to be left remaining, remain behind MBh. iii, 11558, 'to remain behind', i.e. to be excelled R. v, 2, 11, (1. sg. {hīye}) to be abandoned RV. x, 34, 5: Caus. (aor. Subj. 2. sg. {-jīhipas}) to cause to remain behind on or to deviate from (a path, abl.) RV. iii, 53, 9

इन्हें भी देखें : अवहास; अवहास्य; अवहास्यता; अवहालिका; अवहार; अवहारक; अवहार्य; अवहारः; अवहारः, शस्त्र-पातः, युद्धावसानम्; उपहासास्पद, उपहास्य, हास्य, हास्यास्पद, अवहास्य, अपहास्य; उच्छिष्, अवशिष्, अवशेषय, परिशेष्, परिशेषय, शिष्, शेषय, अपशिष्, अतिशिष्, परिहा, अतिसृज्, अवहा; युद्धावसानम्, युद्धविश्रामः, युद्धनिवृत्तिः, अवहारः;