संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


Monier–Williams

आक्षि — {ā-√kṣi} cl. 2. {-kṣeti} (3. pl. {-kṣiyánti} and impf. {âkṣiyan}##Pot. 1. pl. {-kṣiyema}) to abide, dwell in (acc.), inhabit##{-kṣeti}, to possess, take possession of (acc.) : cl. 6. {-kṣiyáti}, to exist x, 5, 45

इन्हें भी देखें : आक्षिक; आक्षिकपण; आक्षित्; आक्षिप्; आक्षिप्त; आक्षिप्तिका; आच्छकः, रञ्जनद्रुः, पक्षीकः, पक्षिकः, आक्षिकः; आक्षिप्त, आयस्त; गृहीत, अभिगृहीत, परिगृहीत, संगृहीत, ग्रस्त, ग्रथित, प्रलब्ध, आत्त, आदत्त, आक्षिप्त, स्वांकृत, समादत्त, निगृहीत; आक्षिक, कैतव; प्रक्षिप्त, अधिक्षिप्त, आक्षिप्त, निविद्ध, विनिपातित, अवक्षिप्त, उप्त, आपातित, निपातित, अपासित, न्युप्त, प्रत्यस्त, अवपीडित, न्यर्पित, भ्रंशित; अवमन्, अपमन्, अवज्ञा, तिरस्कृ, अधिक्षिप्, निकृ, अतिब्रू, परिभू, निन्द्, गर्ह्, गर्हय, कुत्सय, लघूकृ, आक्षिप्, क्षिप्, उपक्षिप्, समाक्षिप्, आधर्षय, अवधर्षय, सम्प्रधर्षय, दुर्जनीकृ, कात्कृ, प्रस्तोभय, लङ्घय, विप्रलम्भय;