संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : आर्यपुत्र

आर्यपुत्र

आर्य का पुत्र‚ सम्मानवाचक संबोधन‚ जिसे संबोधन किया जाय उसका पुत्र‚ पतिदेव‚ सम्राट्

son of an aryan, honorific designation of the son of person addressed, husband, sovereign

शब्द-भेद : विशे.

वर्ग :

संस्कृत — हिन्दी

आर्यपुत्र — आर्याणां पुत्राः।; "क्षतिमान् आर्यपुत्रः युद्धभूमेः सेनावासे नीतः।" (noun)

Monier–Williams

आर्यपुत्र — {putra} m. [Prākṛit {ajja-utta}] son of an Āryan or honourable man, (honourable designation of the son of an elder brother or of any person of rank)##designation of a husband by his wife (in dram.)##of a king by his subjects

इन्हें भी देखें : आर्यपुत्रः; पतिः, भर्ता, स्वामी, आर्यपुत्रः, कान्तः, प्राणनाथः, रमणः, वरः, गृही, गुरुः, हृदयेशः, जामाता, सुखोत्सवः, नर्मकीलः, रतगुरुः, धवः, परिणेता, ईश्वरः, ईशिता, अधिपतिः, नेता, परिवृढः;