Monier–Williams
आसङ्ग — {ā-saṅgá} m. the act of clinging to or hooking on, association, connection &c##attachment, devotedness &c##waylaying##N. of a man viii, 1, 32 ; 33##of a son of Śva-phalka ix, 24, 15##({am}), n. a kind of fragrant earth##(mfn.) uninterrupted##({am}), ind. uninterruptedly
इन्हें भी देखें :
आसङ्गिन्;
आसङ्गिम;
ग्रह्, परिग्रह्, उपग्रह्, उपयम्, आसंग्रह्, आसङ्ग्रह्, आदा, उपाधा, उपादा, उपहन्, उपालभ्, निग्रह्, प्रतिग्रह्, अभ्यादा, उपलभ, अभिप्रयुज्, अपहन्, समालभ्, परिमृश्, अनुमृश्, अभिप्रमृश्, अभिसंस्पृश्, अभिसमृ, आयु, संरभ्, अभ्यारभ्, अभिसंरभ्, आक्रम्, आबध्;
आसङ्गमृदा;
आदा, ग्रह्, प्रग्रह्, परिग्रह्, निग्रह्, विनिग्रह्, आसङ्ग्रह्, उपग्रह्, उपादा, पर्यादा, विग्रह्, प्रतिग्रह्, समादा, सन्निग्रह्, उपहन्, आबन्ध्, उपाधा, उपलभ्, अभ्यादा, अवष्टम्भ्;
आसङ्गः;