संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

इष्टता, इष्टत्वम् — इष्टस्य अवस्था भावः वा।; "इष्टता अनिष्टता च मनुष्यस्य सुखदुःखयोः कारणं वर्तते।" (noun)