संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उद्ग्रन्थ्

संस्कृत — हिन्दी

उद्ग्रन्थ् — सूतरेखायाः पृथग्भवनानुकूलः व्यापारः।; "अस्य ऊरुकस्य सीवनम् उदग्रथ्नात्।" (verb)

Monier–Williams

उद्ग्रन्थ् — {ud-√granth} P. {-grathnāti}, or {-granthati}, to bind up, tie into bundles, tie up, truss AitBr. TBr. ĀśvŚr. &c##to fasten, wind MBh.: Kauś##to unbind, loosen BhP.: Caus. {-grathayati}, to unbind, loosen BhP. iv, 22, 39

इन्हें भी देखें : उद्ग्रन्थ्य; विश्लिष्, उद्ग्रन्थ्;