संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उद्घात

Monier–Williams

उद्घात — {ud-ghāta} m. (√{ghas}), flesh L

उद्घात — {ud-ghāta} &c. {ud-dhan}, p. 188, col. 3

उद्घात — {ud-ghāta} m. the act of striking, wounding, inflicting a hurt##a wound, blow Kathās##slipping, tripping L##raising, elevation R##beginning, commencement##a thing begun Ragh. Kum. Kathās##breathing through the nostrils (as a religious exercise) VāyuP##a club, mallet##a weapon L##a division of a book, chapter, section L

इन्हें भी देखें : उद्घातक; उद्घात्य; उद्घातन; उद्घातिन्; उद्घात्यक; अध्यायः, पाठः, परिच्छेदः, सर्गः, वर्गः, उद्घातः, अङ्कः, संग्रहः, उच्छ्वासः, परिवर्तः, पटलः, पर्वः, आह्निकम्, प्रकरणम्; आरम्भः, प्रारम्भः, आदिः, समारम्भः, प्रारब्धिः, उपक्रमः, प्रक्रमः, उद्घातः, उपोद्घातः, अभ्यादानम्;