संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उद्भिद्

उद्भिद्

अंकुर (पौधे का)‚ वृक्ष

a sprout or shoot (of a plant), tree

शब्द-भेद : पुं.

संस्कृत — हिन्दी

उद्भिद् — भूमिं छित्त्वा बहिः आगतानां वृक्षादीनां प्राथमिकी अवस्था।; "भूम्यां पतितं बीजं क्लेदात् उद्भिद् अभवत्।" (noun)

Monier–Williams

उद्भिद् — {ud-√bhid} P. {-bhinatti} (Subj. {-bhinádat} RV##Pot. 1. sg. {-bhideyam} AV.) to break or burst through, break out##to appear above, become visible, rise up RV. x, 45, 10 AV. ix, 2, 2 ; iv, 38, 1 TāṇḍyaBr. ŚBr##to pierce Vedāntas. BhP.: Pass. {-bhidyate}, to spring open, burst forth MBh##to shoot open or up, break out, appear Daś. BhP. &c

उद्भिद् — {ud-bhíd} mfn. penetrating, bursting through##coming or bursting forth, pouring, overflowing##abounding with RV. AV. v, 20, 11 VS##breaking forth (from the earth), sprouting, germinating MBh##({t}), m. a kind of sacrifice KātyŚr. ĀśvŚr. &c##({t}), f. a sprout or shoot of a plant, a plant##a spring, fountain Suśr##(with {indrasya}) N. of a Sāman

इन्हें भी देखें : उद्भिद्विद्या; उद्भिद्विद्या, ओषधिविद्या, वृक्षलतातृणादिविद्या, वृक्षायुर्वेदः; उत्क्षिप्, उद्गॄ, स्फुट्; विकस्, स्फुट्, फुल्ल्, उद्भिद्य; वृध्, संवृध्, एध्, स्फुट्, विकस्, फुल्ल्, उद्भिद्य, रुह्, ऋध्, पुष्, उपचीय, स्फाय्, प्यै; आविर्भू, प्रादुर्भू, उद्भा, उद्भिद्, प्रकाश्, प्रत्यक्षीभू, लज्; अङ्कुरय, स्फुट्, उद्भिद्, प्रोद्भिद्, प्ररुह्; क्षुपः, उद्भिद्, ओषधिः, ओषधी, औषधी, औषधिः, उद्भिजम्, उद्भिदम्, पल्लवः, पल्लवम्, अङ्कुरः, प्ररोहः, रोहः, शाकः;