संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उद्विज्

Monier–Williams

उद्विज् — {ud-√vij} Ā. {-vijate} (raely {-vejate} in MBh.), P. {-vijati} (rarely), to gush or spring upwards AV. iv, 15, 3##to be agitated, grieved or afflicted##to shudder, tremble, start##to fear, be afraid of (with gen., abl. or instr.) MBh. BhP. Pañcat. &c##to shrink from, recede, leave off Śatr. Bhaṭṭ##to frighten MBh. ii, 178: Caus. P. {-vejayati}, to frighten, terrify, intimidate MBh. Kathās. Mṛicch. Pañcat. &c##to cause to shudder Vāgbh##to revive a fainting person (by sprinkling water) Suśr##to tease, molest Kum. Prab. Śārṅg

इन्हें भी देखें : उद्विज्, उपहस्; दु, शुच्, खिद्, पीडय, बाध्, क्लिश्, व्यथय, उपतप्, संतप्, सन्तप्, परितप्, आयस्, उद्विज्, दुःखय; भी, विभी, उद्विज्, शङ्क्, विशङ्क्, त्रस्, संवित्रस्, आशङ्क्, आशंस्, क्लव्, दृभ्, क्षुप्; उद्विज्, विभी, संवित्रस्; अनुतप्य, पश्चात् तप्, पश्चात् सन्तप्, अनुशुच्, शुच्, खिद्, उद्विज्; प्रव्यथ्, उद्वेप्, त्रस्, उद्विज्, संविज्, सन्त्रस्;