संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : उपाधाव्

उपाधाव् — {upâ-√dhāv} P. {-dhāvati}, to run towards BhP.: Caus. {-dhāvayati}, to carry or convey towards ŚBr. x

संस्‍कृतशब्‍दकोशः