संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : कङ्कण

कङ्कण

करभूषण‚ कंगन‚ हस्तसूत्र‚शेखर

bracelet, chaplet, a band or ribbon put round the wrist of a bride, chaplet worn on the head

शब्द-भेद : पुं.नपुं.

वर्ग :

Monier–Williams

कङ्कण — {kaṅkaṇa} n. ({as} m. L.), (√{kai} Comm. on Uṇ. iv, 24), a bracelet, ornament for the wrist, ring MBh. Bhartṛ. Hit. &c##a band or ribbon (tied round the wrist of a bride or bridegroom before marriage) Mcar##an annual weapon MBh##an ornament round the feet of an elephant MBh. iii, 15757##any ornament or trinket##a crest##m. N. of a teacher##({ā}), f. N. of one of the mothers in the retinue of Skanda MBh. ix, 2634##({ī}), f. an ornament furnished with bells L. (cf. {kakṣā}##{kiṅkiṇī}.)

इन्हें भी देखें : कङ्कणधर; कङ्कणपुर; कङ्कणप्रिय; कङ्कणभूषण; कङ्कणमणी; कङ्कणवर्ष; कङ्कणवर्षिता; कङ्कणहारिका; किङ्किणी, क्षुद्रघण्टिका, कङ्कणी, किङ्किणिका, किङ्किणिः, किङ्किणीका, कङ्कणिका, क्षुद्रघण्टी, क्षुद्रिका, प्रतिसरा, घर्घरी; काचवलयम्; कङ्कणम्, वलयम्; कङ्कणम्, करभूषणम्;