संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : कन्था

संस्कृत — हिन्दी

कन्था — जीर्णैः वस्त्रैः स्यूतम् आच्छादनम्।; "श्रमिका स्वस्य बालं कन्थायां स्वापयति।" (noun)

Monier–Williams

कन्था — {kanthā} f. a rag, patched garment (especially one worn by certain ascetics) Bhartṛ. Pañcat##[ [249, 2] ? ; Lat. {centon} ; O. H. G. {hadara} ; Germ. {hader}]##a wall L##a species of tree L##a town L##(a Tatpurusha compound ending in {kanthā} is neuter if it imply a town of the Uśīnaras Pāṇ. 2-4, 20.)

इन्हें भी देखें : कन्थारिका; कन्थारी; कन्थाधारण; कन्थाधारिन्; दाक्षिकन्था;