Monier–Williams
कापुरुष — {kā-puruṣa} m. (fr. 2. {kā} Pāṇ. 6-3, 106 Vop. vi, 94), a contemptible man, coward, wretch R. Pañcat. Hit##(mf({ā})n.) unmanly, cowardly, miserable Hariv. R. vi, 88, 13
इन्हें भी देखें :
कापुरुषता;
कापुरुषत्व;
कापुरुष्य;
शलाकापुरुष;
भीरुता, कातरता, कातर्यम्, कापुरुषत्वम्, निर्वीर्यम्, अवीर्यम्, अपौरुषम्, अविक्रमः, शौर्यहीनता, क्लैब्यम्, कार्पण्यम्, कापुरुष्यम्, विक्लवता, विक्लवत्वम्;
यत्नः, प्रयत्नः, चेष्टा, चेष्टितम्, विचेष्टितम्, चेष्टनम्, उद्यमः, उद्योगः, व्यवसायः, अध्यवसायः, अध्यवसानम्, प्रवृत्तिः, व्यापारः, आयासः, घटनम्, घटना, घटा, ग्रहः, गुरणम्, गूरणम्, गोरणम्, उपक्रमः, कर्मयोगः, प्रयोगः, व्यायामः, उत्साहः;
भीरु, कातर, कापुरुष, निर्वीर, निष्प्रतिभान, परिकातर, वीर्यहीन, सकातर;
उद्योगिन्, उद्यमिन्, उद्यमशील, प्रयत्नशील;