संस्कृत — हिन्दी
कुटः — कुट्टनस्य उपकरणम्।; "शीला कुटेन पिण्याकस्य कुट्टनं करोति।" (noun)
कुटः — एकः दीर्घः क्षुपः ।; "कुटस्य मुलानि भेषज्यरूपेण उपयुज्यन्ते" (noun)
कुटः — एकः पर्वतः ।; "कुटस्य वर्णनं कोशे वर्तते" (noun)
इन्हें भी देखें :
वनकुक्कुटः;
त्रिमुकुटः, त्रिशिखरः, त्रिकूटः;
प्लवः, गात्रसम्प्लवः, कारण्डः, कारण्डवः, जलवायसः, जलकाकः, जलकुक्कुटः;
कुक्कुटः, चरणायुधः, नखायुधः, स्वर्णचूडः, ताम्रचूडः, ताम्रशिखी, शिखी, शिखण्डी, शिखण्डिकः, कृकवाकुः, कलविकः, कालज्ञः, उषाकरः, निशावेदी, रात्रिवेदी, यामघोषः, रसास्वनः, सुपर्णः, पूर्णकः, नियोद्धा, विष्किरः, नखरायुधः, वृताक्षः, काहलः, दक्षः, यामनादी, काहलः;
गेह्यखगः;
करतला, छूरी, क्षुरी;
कुञ्चिका, कूर्च्चिका, ताली, तल्लिका, अङ्कुटः;
वृक्षः, तरुः, द्रुमः, पादपः, द्रुः, महीरुहः, शाखी, विटपी, अमोकहः, कुटः, सालः, पलाशी, आगमः, अगच्छः, विष्टरः, महीरुट्, कुचिः, स्थिरः, कारस्करः, नगः, अगः, कुटारः, विटपः, कुजः, अद्रिः, शिखरी, कुठः, कुञ्जः, क्षितिरुहः, अङ्गघ्रिपः, भूरुहः, भूजः, महीजः, धरणीरुहः, क्षितिजः, शालः;