संस्कृत — हिन्दी
गर्ज् — क्रोधवशात् वा अहंभावात् वा उच्चैः स्वरेण भाषणानुकूलः व्यापारः।; "स्वामी किङ्करस्य वार्तां श्रुत्वा गर्जति।" (verb)
Monier–Williams
गर्ज् — {garj} cl. 1. P. {garjati} (perf. {jagarja}##aor. {agarjīt}##p. {garjat}, or {jamāna} i, 23/24), to emit a deep or full sound, sound as distant thunder, roar, thunder, growl &c. ; [ {garrio} ; Old Germ. {kurran}, {krago}, {kragil}, {kracho1n}, {gellan}, {kallo1n}, {kallari} ; Mod. Germ. {quarren}, {girren}.]
इन्हें भी देखें :
अतिगर्ज्;
अनुगर्ज्;
अभिगर्ज्;
उद्गर्ज्;
गर्ज्य;
परिगर्ज्;
प्रगर्ज्;
प्रतिगर्ज्;
गर्ज्, नद्, स्तनय, विनद्, विनर्द्, विस्फूर्ज्, स्तन्, निःष्टन्, अभिष्टन्, प्रस्तनय, स्फूर्ज्, अवस्फूर्ज्, वाश्, गदय;
गर्ह्, विगर्ह, शप्, अधिक्षिप्, तर्जय, निन्द्, क्षिप्, अभितर्जय, आतर्जय, अभिभर्त्सय, अवगर्ह्, उपालभ्, परिभर्त्स्, परिभर्त्सय, समभितर्जय, विनिन्द्, तिरस्कृ, संतर्जय, सन्तर्जय, अपध्वंस्, उपक्रुश्, उपकृ, परिगर्ज्;
सन्तर्ज्, सन्तप्, कुप्, परिगर्ज्, परिभर्त्स्, समभितर्ज्, उपालभ्, उपक्रुश्, आतर्ज्, अभिनिर्भर्त्स्, अधिक्षिप्, अवभर्त्स्;
गर्ज्, अभिगर्ज्, परिगर्ज्, नर्द्, विनर्द्, रुस विरु, संरु, रस्, वाश्, रट्, गज्, हम्भाय, हुङ्कृ, हूङ्कृ, हुङ्कारं कृ, स्तन्;