संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

गुञ्जित — यद् गुञ्जति।; "गायकानां स्वरैः गुञ्जिते भवने सर्वे शान्ततया उपविष्टाः।" (adjective)

गुञ्जित — भ्रमराणां गुञ्जनेन युक्तम्।; "ते गुञ्जितस्य कुञ्जस्य सौन्दर्यं पश्यन्ति।" (adjective)

Monier–Williams

गुञ्जित — {guñjita} mfn. uttered in a low tone, murmured##humming ii, 19 xviii, 353##song (of the Koī0l)