संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : गै

संस्कृत — हिन्दी

गै — गानक्रिया; "ग्रीष्मसमयमधिकृत्य गीयताम्"[श 1]" (verb)

गै — स्वरविस्तारानुकूलः व्यापारः।; "सः प्रतिदिनं प्रातःकाले अर्धहोरां यावत् गायति।" (verb)

Monier–Williams

गै — {gai} cl. 1. P. {gāyati}, rarely Ā. {te} (1. sg. {gāye} [ viii, 46, 17] & {gāyiṣe} [ vii, 96, 1] &c.), exceptionally cl. 2. {gāti} ( iii, 15850 ; xii, 10299: cl. 3. P. {jigāti} xxv, 25##perf. {jagau} &c##aor. {agāsīt}##Prec. {geyāt} 6-4, 67##pr. p. P. {gāyat} &c##ind. p. {gītvā} [with prep. {-gāya} (cf. Pāṇ. 6-4, 69) , or {-gīya} &c.]##inf. {gātum}), to sing, speak or recite in a singing manner, sing to (dat. ), praise in song (with acc.), relate in metrical language &c##to sing before (acc.) i, 53: Pass. {gīyáte} (p. {yámāna}), to be sung or praised in song &c##to be called i, 4329 ii, 5 xci (perf. {jage}), &c.: Caus. {gāpayati} (Pot. 3. pl. {gāyayeyur} ), to cause to sing or praise in song &c.: Intens. {jegīyate} (cf. Pāṇ. 6-4, 66), to sing xii, 12200##to be sung or praised in song xix, 18 i, 6##to be asserted obstinately iii, 224 ; xii, 1##[ {gā} ; cf. also Lith. {śaidśiu}.]

इन्हें भी देखें : अनुगै; अपगै; अभिगै; अभिप्रगै; अवगै; आगै; उद्गै; उपगै; प्रागैतिहासिक; अष्टाङ्ग; वर्गरहित, वर्गहीन; तिरस्कृ, धिःकृ, क्षिप्, भर्त्स्, भस्, प्रदुष्, कुत्स्, विगर्ह्, अतिब्रू, अपवद्, अभितर्जय्, आतर्जय्, उदाकृ, उपवद्, कत्थ्, कुट्ट्, जर्च्, निर्वद्, निपीय्, निवच्, परिगर्ह्, परिभाष्, प्रतिनिन्द्, प्रतिपीय्, विगै, संतर्जय्, संदुषय्, समभितर्जय्;