संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : जम्बुद्विप

Monier–Williams

जम्बुद्विप — {dvipa} m. the central one of the 7 continents surrounding the mountain Meru (= India##named so either from the Jambu trees abounding in it, or from an enormous Jambu tree on Mount Meru visible like a standard to the whole continent) &c##{-prajñapti} f.' (mythical) geography of Jambudviipa', N. of Upâṅga vi of the Jaina canon##{-vara-} {locana} m. N. of a Samādhi xxiii, 148 f

इन्हें भी देखें : पीतसारः, बीजपूरः, बृहच्चित्तः, बीजकः, बीजाढ्यः, बीजपूर्णः, बीजपूरी, बीजपूरकः; भारतवर्षम्, भरतवर्षम्, भारतम्, भारतदेशः, जम्बुः, जम्बु, जम्बुद्विपः; बगदादम्;