संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : तपस्विन्

तपस्विन्

दबा-बुचा, तंग, क्लिंट, दयनीय, तप करने वाला

depressed, to be pitied, pitiable, practising austerities

शब्द-भेद : विशे.

संस्कृत — हिन्दी

तपस्विन् — यः तपः आचरति।; "तपस्वी महात्मा समाधिस्थः अस्ति।" (adjective)

Monier–Williams

तपस्विन् — {vín} mfn. (Pāṇ. 5-2, 102) distressed, wretched, poor, miserable TS. v, 3, 3, 4 (compar. {-ví-tara}) R. ii f. Śak. Mālav. BhP. Sāh##practising austerities, (m.) an ascetic AV. xiii, 2, 25 Kāṭh. xx (compar.), xxiii (superl. {-vi-tama}) ŚBr. (compar. ī) &c##m. a pauper W##= {paḥkara} L##a kind of Karañja tree L##Nārada L##N. of a son of Manu Cākshusha Hariv. 71##of a Ṛishi of the 12th Manv-antara, 482 BhP. viii, 13, 29 VP##({inī}), f. a female devotee, poor wretched woman Nal. R. iii, 2, 7 Śak. Daś##Nardostachys Jaṭā-māṃsī L##Helleborus niger L##= {mahāśrāvaṇikā} Bhpr##{svi-kanyakā} or {nyā} f. the daughter of an ascetic Śak. i, 15/16 and 24##{-tā} f. devout austerity MBh. xiii, 2896 Śatr##{-pattra} m. Artemisia L##{svii7ṣṭā} f. Prosopis spicigera Gal

इन्हें भी देखें : अतितपस्विन्; कुतपस्विन्; महातपस्विन्; सुतपस्विन्; तपस्वत्, तपोवत्, प्रयतमानस, तपस्विन्, तपोभृत्;