संस्‍कृतशब्‍दकोशः

नक्षत्र:

तारा

star

तारा

तारा, नक्षत्र, आँख की पुतली आठ सिद्धियों में से एक, अन्तर-विशेष

a fixed star, asterism, pupil of the eye, one of the eight siddhis (in samkhya), a kind of perfume

तारा

मोती

pearl

उडु

तारा

star, a lunar mansion

हिन्दी — अंग्रेजी

तारा — star (Noun)

संस्कृत — हिन्दी

तारा — आकृतिविशेषः यस्यां पञ्च पञ्चाधिकाः वा कोणाः भवन्ति।; "तारा प्रतीकरूपेण अपि प्रयुज्यते।" (noun)

तारा — बृहस्पतिभार्या।; "तारा चन्द्रेण अपहृता इति पुराणकथा।" (noun)

तारा — वालिभार्या।; "अङ्गदः तारायाः पुत्रः आसीत्।" (noun)

तारा — दशमहाशक्तिषु द्वितीया शक्तिः।; पुराणेषु तारायाः उल्लेखः अस्ति। "लूलया वाक्प्रदा चेति तेन लीलसरस्वती। तारकत्वात् सदा तारा सुखमोक्षप्रदायिनी।।" (noun)

Monier–Williams

तारा — {tārā} f. of {ra}, q.v