संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

दूर्वा, वारुणी — घासविशेषः यः श्वेतः हरीतः च अस्ति।; "दूर्वायाः रसं स्वास्थ्यप्रदम्।" (noun)