संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : द्राघ्

Monier–Williams

द्राघ् — {drāgh} cl. l. Ā. {drāghate}, to be able: to stretch, lengthen##to exert one's self##to be tired##to tire, torment##to roam, stroll iv, 40: Caus. {drāghayati}, to lengthen (also prosod. ), extend, stretch##to be long or slow, tarry, delay

इन्हें भी देखें : द्राघ्मन्; तन्, वितन्, सन्तन्, द्राघ्, आयम्; ग्लै, परिश्रम्, श्रम्, क्लम्, द्राघ्; परिप्रथ्, अवतन्, अभितन्, परितन्, वियम्, सम्प्रसार्, अभिप्रसार्, द्राघ्, पादय, हस्तय, व्याक्षिप्;