Monier–Williams
परता — {tā} f. highest degree, absoluteness, (ifc.) the being quite devoted to or intent upon Bhāshāp. Rājat
इन्हें भी देखें :
अपरता;
उपरताति;
उपरतारि;
परतापन;
दैष्टिकत्वम्, दैवपरता, दैवाधीनता;
अवसरवादिता, स्वार्थपरता, स्वार्थः, आत्महितम्;
परकीयता, अपरता, अपरत्वम्;
दूरता, अन्तरम्, दूरत्वम्, अपरता, अपसरः, दूरभावः, वेला, विप्रकर्षः, विकर्षः, दूरम्;
वैरम्, वैरिता, शत्रुता, रिपुता, अरिता, शात्रवम्, विपक्षता, द्वेषः, विद्वेषः, विरोधः, वैरभावः, प्रतिद्वन्द्वम्, प्रतिपक्षता, परता, विरोधः;
एकाग्रता, ऐकाग्र्यम्, निष्ठा, निष्ठितत्वम्, एकनिष्ठता, अनन्यवृत्तिः, एकचित्ता, एकचित्तत्वम्, अनन्यचित्तता, अभिनिवेशः, चित्ताभिनिवेशः, अभियुक्तता, अभिनिविष्टता, आसक्तिः, आसक्तता, निवेशः, प्रवेशः, निविष्टता, आविष्टत्वम्, परता, मनोयोगः;
These Also :
forwardness;
promptness;
willingness;
selfishness;
promptitude;
quickness;
triple-decker;
three-decker;
alacrity;
eagerness;
egoism;
preparedness;