संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : परोपकारिन्

परोपकारिन् — यः परेषाम् उपकारं करोति।; "हातिमः परोपकारी व्यक्तिः आसीत्।" (adjective)

परोपकारिन् — {parôpakārin} mfn. assisting others, beneficent, charitable merciful Kathās. ({ri-tva} n. Bhartṛ.)##m. N. of a king Kathās

संस्‍कृतशब्‍दकोशः