संस्‍कृतशब्‍दकोशः

पादुका

चप्पल

slipper

पादुका

खड़ाऊ

wooden shoes

संस्कृत — हिन्दी

पादुका — देवतानां पदस्य चिह्नं यद् पूज्यते।; "अस्मिन् पूजागृहे अधिकानां देवतानां पादुकाः सन्ति।" (noun)

पादुका — काष्ठस्य कीलयुक्तं पादत्राणम्।; "महात्मा पादुके धृतवान्।" (noun)

Monier–Williams

पादुका — {pādukā} mf({ā} or {ī})n. going on foot or with feet W##({ā}), f. See next

पादुका — {pādukā} f. a shoe or slipper MBh##{kāv}. &c. (also {ka} m. c. and in {ka-vat} mfn. having shoes Hcat.)##impression of the feet of a god or a holy person MWB. 508##(?) N. of Durgā or another deity (cf. comp. below)