संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


Monier–Williams

प्रकेत — {pra-ketá} m. (√4. {cit}) appearance, apparition, sight RV##perception, intelligence, knowledge (concr. = a knower, vii, 11, 1 ; x, 104, 6) ib

इन्हें भी देखें : अप्रकेत; प्रकेतन; सुप्रकेत; द्युमत्, द्युतिकर्, द्युतिमत्, द्योतन, द्योति, द्योतमान, उज्वल, कान्तिमत्, किरणमय, उत्प्रभ, उल्लस, उल्लसित, प्रकाशवत्, प्रकाशक, प्रकाशमान, प्रकाशत्, प्रकाशिन्, चित्र, तेजस्वत्, तेजस्विन्, तेजोमय, तैजस, अञ्जिमत्, अतिशुक्र, अभिरुचिर, अभिविराजित, अभिशोभित, अभीषुमत्, अमन्द, अवभासित, अवभासिन्, आभास्वर, आरोचन, आभासुर, इद्ध, उत्प्रभ, उदीर्णदीधिति, उद्द्योत, उद्द्योतित, कनकतालाभ, कनकप्रभ, कनल, काशी, काशीष्णु, केतु, तैजस, दीदि, दीदिवि, दीप्त, दीप्तिमत्, द्योतमान, धौत, पुनान, प्रख्य, प्रभावत्, बृहज्ज्योतिस्, भास्कर, भासुर, भास्वर, भास्वत्, भासयत्, रुक्माभ, रुचित, रुचिर, रुच्य, रुशत्, रोच, रोचन, रोचमान, रोचिष्णु, वर्चस्विन्, विद्योतमान, विरुक्मत्, विचक्षण, विराजमान, शुक्लभास्वर, शुन्ध्यु, शुभान, शुभ्र, शुभ्रि, शुम्भमान, शोभ, शोभमान, सुतार, सुतेज, सुदीप्त, सुद्योत्मन्, सुप्रकेत, सुप्रभ, सुरुक्, सुविभात, स्फुरत्, हिरण्यनिर्णिज्, हिरण्यनिर्णिग्;