संस्‍कृतशब्‍दकोशः

हिन्दी — अंग्रेजी

प्रतिषेधक — prohibitive (Adjective)

प्रतिषेधक — prohibitory (Adjective)

संस्कृत — हिन्दी

प्रतिषेधक — यः प्रतिषेधं करोति।; "मलेरिया इति रोगस्य प्रसरणात् प्राक् एव तस्य प्रतिषेधिकं भेषजं वितीर्यते।" (adjective)

Monier–Williams

प्रतिषेधक — {prati-ḍṣedhaka} mf({ikā})n. keeping off, prohibiting, preventive MBh##denying negative TPrāt