संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


Monier–Williams

प्रभञ्ज् — {pra-√bhañj} P. {-bhanákti}, to break up, crush, destroy, rout, defeat RV. &c. &c.: Pass. pr. p. {-bhajyamāna}, being broken to pieces or broken up BhP