संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

प्रसेनजित् — भागवतानुसारेण सत्राजितः भ्राता यः सिंहेन हतः।; "प्रसेनजित् कृष्णेन हतः इति सत्राजित् आरोपितवान्।" (noun)

प्रसेनजित् — इक्ष्वाकुवंशीयः राजा।; "प्रसेनजित् ध्रुवसन्धेः भ्राता आसीत्।" (noun)

Monier–Williams

प्रसेनजित् — {prasena-jit} m. N. of sev. princes (esp. of a sovereign of Śrāvastī contemporary with Gautama Buddha MWB. 407) MBh. R. Hariv. Pur. &c