संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

ब्रह्मपुरकः — एकः जातिविशेषः ।; "मार्कण्डेय-पुराणे ब्रह्मपुरकस्य वर्णनं विद्यते" (noun)