संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : भूधर

Monier–Williams

भूधर — {dhara} mfn. 'earth-bearing', dwelling in the earth##m. 'earth-supporting', N. of Kṛishṇa##of Baṭuka-bhairava##a mountain (ifc. f. {ā}) &c##'mountain' and 'king'##a term for the number seven##N. of Siva or of the serpent-demon Śesha##a kind of chemical or medical apparatus##N. of sev. men##{guhântara-tas} ind. from within the caves of the mountains##{-ja} m. 'mountain-born', a tree (cf. Nīlak.)##{-tā} f. the state or act of supporting the earth##{-yantra} n. a partic. apparatus for boiling##{-rāja} m. = {-dharêśvara}##{-dharâtmaka} or {-dharâdhī7śa} m. N. of Baṭukabhairava##{-dharâraṇya} n. a mountain-forest##{-dharêvara} m. 'mountain-lord', N. of Hima-vat

इन्हें भी देखें : पर्वताकार, माल्यवत्, महीधरवत्, शैलवत्, अद्रिवत्, गिरिवत्, अचलाकार, नगवत्, नगाकार, भीधरवत्, भूधराकार, पार्वत, पार्वतीय, समहीधर; पर्वतः, महीध्रः, शिखरी, क्ष्माभृत्, अबार्यः, धरः, अद्रिः, गोत्रः, गिरिः, ग्रावा, अचलः, शैलः, शिलोच्चयः, स्थावरः, सानुमान्, पृथुशेखरः, धरणीकीलकः, कुट्टारः, जीमूतःधातुभृत्, भूधरः, स्थिरः, कुलीरः, कटकी, शृङ्गी, निर्झरी, अगः, नगः, दन्ती, धरणीध्रः, भूभृत्, क्षितिभृत्, अवनीधरः, कुधरः, धराधरः, प्रस्थवान्, वृक्षवान्; विमलभूधरः;