संस्कृत — हिन्दी
भूमिज — यः भूमेः पृथिव्याः वा जायते।; "भूमिजानां खनिजानां शोधनेन धातुः निर्मीयते।" (adjective)
Monier–Williams
भूमिज — {ja} mfn. produced from the earth, sprung from the ground##m. the planet Mars##a man##a kind of snail##a kind of Kadamba##N. of the demon Naraka##hell##({ā}), f. metron. of Sitā##n. a species of vegetable##{-guggulu} m. a species of bdellium
इन्हें भी देखें :
अभूमिज;
कृष्टभूमिजा;
कृष्णभूमिजा;
ब्रह्मभूमिजा;
भूमिजम्बु;
भूमिजम्बुका;
भूमिजम्बू;
भूमिजात;
नरकासुरः, भौमासुरः, भूमिपुत्रः, वसुधासुतः, भूमिजः, भूसुतः;
वैश्यः, वणिकः, पणिकः, व्यवहर्ता, ऊरव्यः, ऊरुजः, अर्यः, भूमिस्यृक्, विट्, द्विजः, भूमिजीवी, वार्तिकः;
नारङ्गः, नागरङ्गः, नार्यङ्गः, सुरङ्गः, त्वग्गन्धः, दन्तशठः, ऐरावतः, किर्म्मीरः, चोलकी, लतातरुः, नादेयः, भूमिजम्बुकः, राजफणिज्झकः;
गन्धकः, गन्धिकः, गन्धपाषाणः, पामाघ्नः, गन्धमोदनः, पूतिगन्धः, अतिगन्धः, वरः, गन्धमोदनम्, सुगन्धः, दिव्यगन्धः, रसगन्धकः, कुष्ठारि, शुल्वारिः, पानारिः, स्वर्णरिः, धातुवैरी, शुकपुच्छः, गन्धपाषाणः, क्रूरगन्धः, कीटघ्नः, शरभूमिजः, गन्धी;