संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : मन्दर

Monier–Williams

मन्दर — {mandara} mfn. slow, tardy, sluggish (= {manda})##large, thick, firm (= {bahala})##m. a pearl chain consisting of 8 or 16 strings##N. of a sacred mountain (the residence of various deities##it served the gods and Asuras for a churning-stick at the churning of the ocean for the recovery of the Amṛita and thirteen other precious things lost during the deluge) &c##heaven (= {svarga}##cf. {meru})##a mirror##a kind of metre##N. of a Brāhman##of a Vidyā-dhara##of a son of Hiraṇya-kaśipu (B. {mandāra})##of a tree of paradise or one of the 5 trees in Indra's heaven (= {mandāra})

मन्दर — {mandara} col. 2

इन्हें भी देखें : मन्दरश्मि; मन्दरकन्थ; मन्दरदेव; मन्दरद्रोणी; मन्दरमणि; मन्दरवासिनी; मन्दरहरिण; मन्दराद्रि; अरुणोदकः, अरुणोदम्; स्वर्गः, सुरलोकः, नाकः, त्रिदिवः, त्रिदशालयः, सुरलोकः, द्योः, द्यौ, त्रिविष्टपम्, मन्दरः, अवरोहः, गौः, रमतिः, फलीदयः, स्वः, अपरलोकः, अमरलोकः, इन्द्रलोकः, देवलोकः, देवनिकायः, परुः, पुरुः, षः, सुखाधारः, सौरिकः, हः; मन्दराचलः, मन्दरः; निरुद्योगिन्, निरुद्योग, अनुद्योग, अलस, आलस्य, आलस्यशील, मन्द, मन्थर, मन्दर, अनुद्योगशील, उद्योगद्वेषिन्, उद्योगविमुख, मनाक्कर, कुण्ठ, जड, शीत, तन्द्रालु, मन्दगति;