संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : महाबल

Monier–Williams

महाबल — {bala} mf({ā})n. exceedingly strong, very powerful or mighty, very efficacious &c##m. wind##borax##a Buddha##(scil. {gaṇa}), a partic. class of deceased ancestors##N. of one of Śiva's attendants (?)##of Indra in the 4th Manv-antara##of a Nāga##of one of the 10 gods of anger 11##of a king and various other persons &c##({ā}), f. Sida Cordifolia and Rhombifolia##N. of one of the Mātṛis attending on Skanda##n. lead##a partic. high number##N. of a Liṅga##{-kavi} m. N. of an author##{-parākrama} mfn. of great power and strength (Vishṇu)##{-rāsa} m. N. of wk##{-śākya} m. N. of a king##{-sūtra} n. N. of a Buddhist Sūtra wk##{lâkṣa}, a partic. high number##{lêśvara} m. N. of Śiva##n. N. of a Liṅga temple##of a well-known Sanitarium called 'Mahābleshwar' in a range of hills near Poona in the Bombay Presidency 348

इन्हें भी देखें : महाबलि; शाक्यमहाबल; वेण्णानदी; महाबलेश्वरम्; महाबलः; महाबलिन्; कुम्भीरः, नक्रः, कुम्भीलः, गिलग्राहः, महाबलः, वार्भटः, अम्बकिरातः, अम्बुकण्टकः; तमालः, कालस्कन्धः, तापिञ्छः, नीलतालः, तमालकः, नीलध्वजः, कालतालः, महाबलः; लोकयानचीटिका; बुद्धः, सर्वज्ञः, सुगतः, धर्मराजः, तथागतः, समन्तभद्रः, भगवान्, मारजित्, लोकजित्, जिनः, षडभिज्ञः, दशबलः, अद्वयवादी, विनायकः, मुनीन्द्रः, श्रीघनः, शास्ता, मुनिः, धर्मः, त्रिकालज्ञः, धातुः, बोधिसत्त्वः, महाबोधिः, आर्यः, पञ्चज्ञानः, दशार्हः, दशभूमिगः, चतुस्त्रिंशतजातकज्ञः, दशपारमिताधरः, द्वादशाक्षः, त्रिकायः, संगुप्तः, दयकुर्चः, खजित्, विज्ञानमातृकः, महामैत्रः, धर्मचक्रः, महामुनिः, असमः, खसमः, मैत्री, बलः, गुणाकरः, अकनिष्ठः, त्रिशरणः, बुधः, वक्री, वागाशनिः, जितारिः, अर्हणः, अर्हन्, महासुखः, महाबलः, जटाधरः, ललितः;