संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश

माहात्म्य

महिमा

glory, greatness

Monier–Williams

माहात्म्य — {"ṣtmya} n. (fr. {mahâtman}) magnanimity, highmindedness &c##exalted state or position, majesty, dignity##the peculiar efficacy or virtue of any divinity or sacred shrine &c. (cf. 433)##a work giving an account of the merits of any holy place or object (cf. {devii-m} &c.)

इन्हें भी देखें : आनन्दकाननमाहात्म्य; उत्कण्ठमाहात्म्य; कर्दमेश्वरमाहात्म्य; कर्पासधेनुमाहात्म्य; कात्यायनमाहात्म्य; कार्त्तिकमाहात्म्य; कालीमाहात्म्य; कालमाहात्म्य; तुङ्गनाथमहादेवः; निष्काम; माहात्म्यम्, कुलीनता, आर्यता, औदार्यम्, महानुभावः, अभिजात्यम्; नीतिज्ञः, नयविद्;

नूतन प्रश्न