संस्‍कृतशब्‍दकोशः

हिन्दी — अंग्रेजी

मीनाक्षी — fish eyed (Noun)

संस्कृत — हिन्दी

मीनाक्षी — एका देवी।; "चेन्नईनगरस्य पार्श्वे मीनाक्ष्याः बृहत् सुप्रसिद्धं मन्दिरम् अस्ति।" (noun)

मीनाक्षी — कुबेरस्य एका कन्या।; "मीनाक्ष्याः वर्णनं पुराणेषु वर्तते।" (noun)

Monier–Williams

मीनाक्षी — {mīnâkṣī} f. a species of Soma-plant or of Dūrvā grass##N. of a daughter of Kubera##of a deity (the deified daughter of a Paṇḍya king, esp. worshipped in Madurā and also called Mīnāci) 228 ; 442, n. 1##{-cūrṇikā} f. {-pañca-ratna} n. {-pariṇaya} m. N. of wks##{-sundarêśvara} m. N. of a temple sacred to Mīnâkshi and Śiva (considered as her husband) 441, n. 1##{-stava-rāja} m. {stotra} n. N. of wks