संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : मूढ

संस्कृत — हिन्दी

मूढ — यः उन्मत्तसदृशं आचरति।; "एषः मूढः प्रायः न कदापि परिवर्तयेत्।" (adjective)

Monier–Williams

मूढ — {mūḍhá} mfn. stupefied, bewildered, perplexed, confused, uncertain or at a loss about (loc. or comp.) &c.&c##stupid, foolish, dull, silly, simple &c##swooned, indolent##gone astray or adrift##driven out of its course (as a ship)##wrong, out of the right place (as the fetus in delivery)##not to be ascertained, not clear, indistinct##perplexing, confounding##m. a fool, dolt &c##pl. (in Sāṃkhya) N. of the elements##n. confusion of mind

मूढ — {mūḍha} {mūḍha-garbha} &c. col. 2

इन्हें भी देखें : अग्निमूढ; अभिसम्मूढ; अमूढ; अविमूढ; असंमूढ; काममूढ; गृहमूढधी; गोमूढ; लावण्यम्, रम्यता, कान्तिः; क्षि; किंकर्तव्यविमूढ़, हतबुद्धि; अज्ञानिन्, अविवेकिन्, मुग्ध, बालिश, अप्राज्ञ, अविज्ञातृ, अविज्ञ, मूढ, अल्पज्ञ, अज्ञ;