संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : मृ

संस्कृत — हिन्दी

मृ — शरीरक्षयजन्यः प्राणानां वियोगानुकूलः व्यापारः।; "आपद्ग्रस्तः प्रातः एव अम्रियत।" (verb)

Monier–Williams

मृ — {mṛ} cl. 6. Ā. (cf. Dhātup. xxviii, 110) {mriyáte} (ep. and m. c. also P. {ti}##cl. 1. P. Ā. {marati}, {márate}##Impv. {mara}, Caṇ##pf. {mamāra}, {mamruḥ} &c. &c##p. {mamṛvás}##Ā. {mamrire}##sor. {amṛta} Subj. {mṛthāh}##Pot. {murīya}.##{mriṣīṣṭa} 1-3, 61##fut. {martā} Gr##{mariṣyati} &c. &c##{te}##inf. {martum} &c##{martave} Paipp##ind, p. {mṛtvā}##{-māram} ), to die, decease &c. &c.: Pass. {mriyate} (cf. above##sometimes used impers, with instr##pf. {mamre}##aor. {amāri}) : Caus. {māráyati} (m. c. also {te}##aor, {amīmarat}): Pass. {māryate}, to cause to die, kill, slay &c. &c.: Desid. of Caus, {mimārayiṣu}: Desid. {mumūrṣati} (cf. Pāṇ. 7-1, 102), to wish or be about to die, face death &c. &c.: Intens. {memrīyate}, {marmarti} Gr. [Cf. Zd. {mar}, {mareta}##Gk. ? for ? ; Lat. {mors}, {morior} &c. ; Slav. [mr˘eti] ; [827, 2] Lith. {mírti} ; Goth. {maurthr} ; Germ. {ṃord}, {morden} ; Eng. {murder}.]

इन्हें भी देखें : अचिरमृत; अतिमृत्यु; अत्रिस्मृति; अधरामृत; अनवमृश्य; अनामृण; अनामृत; अनुपरामृश्; अस्पष्ट; अवस्थान्तरम्; घातकयोगः; प्राथमिक;