संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्‍कृत-हिन्दी-आंग्ल शब्दकोश


संस्कृत — हिन्दी

मेदिनी — एकः कोशः ।; "मेदिन्याः उल्लेखः कोशे वर्तते" (noun)

Monier–Williams

मेदिनी — {medinī} f. 'having fatness or fertility', the earth, land, soil, ground &c##a place, spot, Hiriv##a kind of musical composition##Gmelina Arborea##= {medā}##N. of a lexicon (also {-kośa} or {medini-k})

इन्हें भी देखें : चक्रमेदिनी; मेदिनीकर; मेदिनीकोश; मेदिनीज; मेदिनीदान; मेदिनीदिन; मेदिनीद्रव; मेदिनीधर; गम्भारी, सर्वतोभद्रा, काश्मरी, मधुपर्णिका, श्रीपर्णी, भद्रपर्णी, कार्श्मरी, भद्रा, गोपभद्रिका, कुमुदा, सदाभद्रा, कट्फला, कृष्णवृन्तिका, कृष्णवृन्ता, हीरा, सर्वतोभद्रिका, स्निग्धपर्णी, सुभद्रा, कम्भारी, गोपभद्रा, विदारिणी, क्षीरिणी, महाभद्रा, मधुपर्णी, स्वरुभद्रा, कृष्णा, अश्वेता, रोहिणी, गृष्टिः, स्थूलत्वचा, मधूमती, सुफला, मेदिनी, महाकुमुदा, सुदृढत्वचा; मेदा, मेदोद्भवा, जीवनी, श्रेष्ठा, मणिच्छिद्रा, विभावरी, वसा, स्वल्पपर्णिका, मेदःसारा, स्नेहवती, मेदिनी, मधुरा, स्निग्धा, मेधा, द्रवा, साध्वी, शल्यदा, बहुरन्ध्रिका, पुरुषदन्तिका, जीवनी; पृथिवी, भूः, भूमिः, अचला, अनन्ता, रसा, विश्वम्भरा, स्थिरा, धरा, धरित्री, धरणी, क्षौणी, ज्या, काश्यपी, क्षितिः, सर्वसहा, वसुमती, वसुधा, उर्वी, वसुन्धरा, गोत्रा, कुः, पृथ्वी, क्ष्मा, अवनिः, मेदिनी, मही, धरणी, क्षोणिः, क्षौणिः, क्षमा, अवनी, महिः, रत्नगर्भा, सागराम्बरा, अब्धिमेखला, भूतधात्री, रत्नावती, देहिनी, पारा, विपुला, मध्यमलोकवर्त्मा, धारणी, गन्धवती, महाकान्ता, खण्डनी, गिरिकर्णिका, धारयित्री, धात्री, अचलकीला, गौः, अब्धिद्वीपा, इडा, इडिका, इला, इलिका, इरा, आदिमा, ईला, वरा, आद्या, जगती, पृथुः, भुवनमाता, निश्चला, श्यामा; मेदिनीपुरनगरम्;