संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : रट्

Monier–Williams

रट् — {raṭ} cI. 1. P. (cf. Dhātup. ix, 10) {raṭati} (pf. {rarāṭa}##fut. {raṭitā} &c., Gr.), to howl, shout, roar, yell, cry##to crash (as an axe)##to ring (as a bell)##to lament, wail##to proclaim aloud, Kṛishṇaj.: Caus. {raṭayati} (aor. {arīraṭat}), to howl, shout &c. : Intens. {rāraṭīti}, to scream aloud, roar, yell, caw &c.

इन्हें भी देखें : अरट्व; आरट्; आरट्ट; आरट्टज; आरट्टक; घरट्ट; घरट्टक; तुषारघरट्टिका; गर्ज्, अभिगर्ज्, परिगर्ज्, नर्द्, विनर्द्, रुस विरु, संरु, रस्, वाश्, रट्, गज्, हम्भाय, हुङ्कृ, हूङ्कृ, हुङ्कारं कृ, स्तन्; रुद्, प्ररुद्, क्रन्द्, क्रुश्, आक्रुश्, अभिक्रुश्, आक्रन्द्, परिदेव्, लप्, विलप्, अश्रूणि पात्, अश्रूणि मुच्, अश्रूणि सृज्, रट्; वैरट्टी; तरटी;