संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : रम्भा

संस्कृत — हिन्दी

रम्भा — अप्सरस्सु एका।; "रम्भायाः वर्णनं पुराणे प्राप्यते।" (noun)

Monier–Williams

रम्भा — {rambhā} f. the plantain (Musa Sapientum) &c##a sort of rice##a cotton string round the loins##a courtezan (vḷ. for {veśyā})##a kind of metre##N. of Gauri or of Dākshāyaṇi in the Malaya mountains of a celebrated Apsaras (wife of Nala-kūbara and carried off by Rāvaṇa##sometimes regarded as a form of Lakshmi and as the most beautiful woman of Indra's paradise) &c

इन्हें भी देखें : कनकरम्भा; करम्भाद्; कारम्भा; चम्पकरम्भा; पीतरम्भा; रणारम्भा; रम्भातृतीया; रम्भाभिसार; मतगणनम्; उपवत्स्यद्भक्तम्; उद्घोषक; रम्भः, रम्भासुरः;