संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : रुज्

Monier–Williams

रुज् — {ruj} cl. 6. P. ( xxviii, 123) {rujáti} (ep. also {te}##pf. {rurója} &c. &c##aor. 2. sg. {rok}##{ruk}##{araukṣīt} Gr##fut. {roktā}, {rokṣyati}##inf. {-rúje}##ind. p. {ruktvā}, {-rújya} ), to break, break open, dash to pieces, shatter, destroy &c. &c##to cause pain, afflict, injure (with acc. or gen##Pāṇ. 2-3, 54) &c. &c.: Caus. {rojayati} (aor. {arūrujat}), to cause to break &c##to strike upon (loc.)##(cl. 10 xxxiii, 129) to hurt, injure, kill: Desid. {rurukṣati} Gr. ( {rurukṣáṇi}): Intens. {rorujyate}, {rorokti}, Gr. [Cf. Gk. ? ; Lat. {lugeo}.] [882, 3]

रुज् — {ruj} (ifc.), breaking, crushing, shattering##pain, illness, disease &c##fracture##toil, trouble##Costus Speciosus

इन्हें भी देखें : अरुज्; अल्परुज्; अवरुज्; आरुज्; उरुज्मन्; उरुज्रयस्; उरुज्रि; गुह्यरुज्; कृत्, छिद्, निकृत्, निष्कृत्, परिकृत्, विकृत्, विनिकृत्, परिच्छिद्, संछिद्, परिच्छिद्, लू, व्रश्च्, छो, विच्छो, दो, विदो, दा, विदा, छुट्, छुर्, तक्ष्, वितक्ष्, परिवस्, परिव्रश्च्, पर्यवच्छिद्, पर्यवदो, प्रच्छिद्, प्रलू, प्रव्रश्च्, वस्, विभज्, विमथ्, विहृ, व्यपहृ, समुच्छिद्, समुत्कृत्, समुपरुज्, सम्प्रच्छिद्; विस्रंस्, प्ररुज्, अभिभञ्ज्, संशॄ;