संस्‍कृत हिन्‍दी अंग्रेजी शब्‍दकोश : रोहण

Monier–Williams

रोहण — {róhaṇa} m. N. of a mountain (Adam's Peak in Ceylon)##({ī}), f. a medicine for healing or cicatrizing##n. a means of ascending##the act of mounting or ascending or riding or sitting or standing on (comp.)##the putting or fastening on (of a bowstring)##the growing over, healing (of a wound##cf. {kṣata-r})##the proceeding from, consisting of##semen virile

इन्हें भी देखें : अधिरोहण; अन्वारोहण; अन्वारोहणीय; अभ्यारोहणीय; अवरोहण; आरोहण; आरोहणवाह; आरोहणिक; आरोहः; प्रलोठनम्, प्रकर्षणम् घट्टनम्, प्रोहणम्; त्सुगस्पिट्सेस्थानम्; पर्वतारोहणम्, गिर्यारोहणम्;